ดอกคูณบาน

ผญา..ดอกคูณ

ดอกคูณเหลืองแตกก้าน
พั่วดอกพู่ระหง
เป็นยอยลงสวยงาม
อร่ามตาเหลือล้น
ดังมีมนต์ผสมไว้
ใกล้ถึงวันกลับโค้งอ่วย
ล้างสระส่วยรดน้ำ
พระในบ้านให้ชุ่มเย็น
อยู่แดนไกลใจบ่เว้ณ
เป็นเหมือนว่ามีมนต์ขลัง
ฝังหัวใจไทยอีสาน
จากไปนานให้คืนโค้ง
ใจประสงค์กลับคืนบ้าน
เมืองอีสานบ้านเดิมเก่า
รดน้ำพ่อแม่เจ้า
ขอพรเฒ่าพระอยู่เฮือน

ดอกคูณเหลืองเต็มต้น  คิดฮอดคนอยู่เมืองล่าง

เจ้าคือปะปล่อยม้าง ความเว้าต่อพี่ชาย

เป็นแนวใดน้อหล่า ซางบ่มาบ้านคืนต่าว

ฮักของเฮามันแตกร้าว ไปแล้วแม่นบ่นาง

เมษาฮ้อน ออนซอนดอกคูณใหญ่

คนผู้เคยเคียงใกล้ ซางลืมถิ่มกันง่ายดาย

เมษาฮ้อน สงกรานต์ฤดูเปลี่ยน

คนผู้เคยเคียงใกล้ ซางลืมถิ่มผู้ย่างเคียง